Autorzy: Kraszewski Bartłomiej, Wierzbicka Katarzyna

Współpraca: Lis Mariusz, Łodyga Szymon, Wilińska Michalina

Opiekun naukowy: mjr dr inż. Michał Kędzierski

Data wykonania: wrzesień 2007r.

Modele trójwymiarowe budynków są coraz częstszą metodą wizualizacji obiektów wykorzystywaną w różnych dziedzinach życia. Główną ich zaletą jest to, że dostarczają nam o wiele więcej informacji i danych na temat analizowanego budynku niż jakiekolwiek inne opracowanie. Poprawnym jest również stwierdzenie, iż mogą stanowić podstawę do podejmowania decyzji w zakresie wykorzystania danego obiektu i działań na jego terenie. Wykorzystanie w ich tworzeniu zdjęć cyfrowych daje nam możliwość wiernego odtworzenia szczegółów znajdujących się zarówno w jego wnętrzu jak i elementów elewacji. Możliwości pracy nad gotowym modelem i jego rozbudową jak najlepiej świadczą o potrzebie tworzenia podobnych przedsięwzięć i ich publikacji.

Projekt we wczesnej fazie realizacji realizowano metodami:

• scaningu laserowego (zautomatyzowany scaning laserowy z wykorzystaniem Tachimetru GTS–226 firmy Topcon)
• fotogrametryczną (pomiar fotopunktów, wykonanie zdjęć obiektu (stereopar) i ich opracowanie w programie PI–3000)

Końcowy efekt pracy uzyskano przy zastosowaniu pomiaru bezpośredniego, zdjęć obiektu i obróbki uzyskanych danych w programie Google SketchUp

ETAPY PRACY NAD STWORZENIEM MODELU:

• pozyskanie danych wejściowych (pomiar bezpośredni i jego opracowanie, wykorzystanie planów architektonicznych),
• import współrzędnych do programu, wektoryzacja linii szkieletowych
• wykonanie zdjęć części wewnętrznej i zewnętrznej budynku (dobór odpowiedniego położenia aparatu w stosunku do fotografowanej powierzchni; odpowiednich warunków ekspozycji; oświetlenie elementu; stabilizacja obrazu)
• nałożenie tekstury na gotowy model budynku
• animacja modelu

MOŻLIWOŚCI ROZBUDOWY I ZASTOSOWANIA MODELU:

• rozbudowa o geobazę zawierającą dodatkowe informacje opisowe;
• architektura, planowanie przestrzenne wewnątrz i wokół budynku;
• monitorowanie zmian zachodzących w konstrukcji budynku, powstających zniekształceń, zniszczeń na przestrzeni dłuższego czasu;
• symulowanie sytuacji zagrażających bezpieczeństwu ludzi znajdujących się wewnątrz budynku i określanie sposobów ich rozwiązania.

OCENA PRZYDATNOŚCI TWORZENIA MODELU:

• możliwości poznania wnętrza budynku bez potrzeby sięgania po szczegółowe plany;
• względy bezpieczeństwa (tworzenie symulacji akcji ewakuacyjnych)
• ułatwienie prowadzenia ewidencji wyposażenia pomieszczeń;